มีถ้อยคําแพร่หลายอยู่ประโยคหนึ่ง ซึ่งได้ยินเมื่อไหร่ก็เลิก สงสัยว่าทําไมสภาพจิตใจของสังคมจึงเหมือนย่ำอยู่กับที่ เคลือน ไหวช้าอย่างนี้ วิงไม่ทันอิฐ ปูน ไฟฟัา ท่อประบา ฯลฯ ชึ่งขยาย ตัวนําหน้าไปไกล คือ "ไม่เชื่ออย่าลบหลู่" ไม่ว่าจะเริ่มต้นด้วยความหมายดีเพียงใด ที่จะให้ผู้คนระมัด ระวังท่าที่ต่อสิ่งซึ่งตนไม่เชือถือ ทํานองมิให้ดูหมิ่น หยาบหยาม แต่พอใช้กันนานเข้า นัยจากการแสดงออกของผู้คน ก็กลาย ความหมายเป็นข่มขู่ กำราบ ข่มขู่ กําราบกันเอง ปิดปาก ห้ามไม่ให้ดิดไป อย่าได้มีความเห็น ทําไมต้องทําอย่างนั้น

ผู้แต่ง : ภาสกร ประมูลวงศ์
สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์มติชน
จำนวนหน้า : 296
หมวดหมู่ : 296
ขนาด : 7.2 MB
ประเภทหนังสือ : อีบุ๊ค (pdf)